gototopgototop

английский

итальянский

немецкий

нидерландский

датский

шведский

норвежский

исландский

финский

эстонский

латышский

литовский

греческий

албанский

китайский

японский

корейский

вьетнамский

лаосский

кхмерский

бирманский

тайский

малайский

яванский

хинди

бенгальский

сингальский

тагальский

непальский

малагасийский

Польская легенда «SŁUŻ BOGU, A DIABŁA NIE GNIEWAJ»

Последняя польская легенда этого цикла, предназначенная для начинающих, называется «SŁUŻ BOGU, A DIABŁA NIE GNIEWAJ», и описывает события конца 14-го века, когда в Польше королём был Владислав Ягелло (Władysław Jagiełło), а королевой – Ядвига (Jadwiga). Другие польские легенды этого сборника можно читать онлайн в разделе «Сказки и легенды на польском языке», а литературу других жанров - в разделе «Книги на польском».

Для тех, кто хочет учить польский язык с преподавателем, есть информация на странице «Польский по скайпу».

 

Теперь переходим к чтению сказки-легенды на польском языке «SŁUŻ BOGU, A DIABŁA NIE GNIEWAJ».

 

SŁUŻ BOGU, A DIABŁA NIE GNIEWAJ

 

Wiosną 1386 roku, w czasie podróży Władysława Jagiełły i Jadwigi po Wielkopolsce, Wielkanoc zastała parę królewską w Poznaniu. W pierwszy dzień świąt małżonkowie wraz z całym dworem wzięli udział w uroczystej rezurekcji. Dla nowo ochrzczonego króla było to pierwsze tego rodzaju święto w jego życiu. Stare kroniki przekazały o tym dniu interesujące podanie.

W owym czasie, gdzie dziś jest plac Kolegiacki, wznosił się ogromny, nie istniejący już teraz kościół parafialny pod wezwaniem Marii Magdaleny. Tam to właśnie odbyło się wspaniałe nabożeństwo wielkanocne. Król Władysław i Jadwiga zasiedli pod baldachimem w pięknie rzeźbionych stallach, wokół nich zajęli miejsca dostojnicy państwowi i kościelni, dwór królewski oraz przedstawiciele miasta Poznania. Cały kościół, głowa przy głowie, nabity był barwną ciżbą mieszczan i okolicznych wieśniaków, każdy bowiem chciał ujrzeć i nowego króla przybyłego z dalekiej Litwy, i młodziutką wnuczkę Kazimierza Wielkiego, królową Jadwigę, orędowniczkę biednych i uciśnionych. Ciekawość ogólną budziło też od dawna zapowiadane misterium religijne.

Tuż obok ołtarza głównego, a na wprost królewskiego tronu, znajdował się grób Chrystusa pokryty kwieciem. Po obu stronach grobu zamarli w bezruchu dwaj rycerze w strojach rzymskich. Gdy więc biskup celebrujący mszę zaintonował radosne "alleluja" i zawtórowały mu dzwony na wieży kościelnej, rozwarła się nagle płyta grobowca, rycerze padli na twarz jak martwi, a figura zmartwychwstającego Jezusa wzniosła się na linie aż hen pod sklepienie kościoła. Król Władysław, który bacznie obserwował to barwne misterium, pochylił się nagle do ucha towarzyszącego mu kanonika i zapytał ze szczerą naiwnością neofity:

- Cóż to znaczy, wielebny ojcze, owa figura wznosząca się ku górze?

- To Chrystus wstępuje w niebo, miłościwy królu - odparł kanonik.

- Postawcie mu świeczkę - powiedział król.

Kanonik ujął skwapliwie co najokazalszą świecę woskową i zapaliwszy ją, postawił u stóp grobowca.

Lecz oto od pułapu świątyni oderwał się nagle jakiś czarny potwór na linie i z wielkim trzaskiem spadł na posadzkę tuż obok ołtarza.

- A co zacz jest ten smok? - zagadnął znów król kanonika.

- To szatan strącony z nieba, miłościwy królu.

- Postawcie mu dwa ogarki - polecił król.

Kanonik spojrzał ze zgorszeniem na króla, ale widząc jego stanowczy wyraz twarzy, przyniósł z zakrystii dwa ogarki i postawił na posadzce w pobliżu strąconego czarta. Szmer rozległ się po kościele, dworzanie z zakłopotaniem spojrzeli po sobie, a królowa Jadwiga pochyliła się głęboko nad modlitewnikiem.

Po nabożeństwie, gdy już wszyscy wyszli z kościoła, magnaci i dworzanie otoczyli króla i pytali go, co by też miały oznaczać owa świeczka i dwa ogarki ustawione na żądanie królewskie. A nowo ochrzczony król Władysław uśmiechnął się pogodnie i odrzekł:

- Przysłowie ruskie, które znam z czasów, gdy byłem jeszcze otrokiem, mówi: "Służ Bogu, a diabła nie gniewaj". Ono to kazało mi dzisiaj postawić świecę i dwa ogarki. Przysłowie to, powtarzane żartobliwie, przyjęło się wśród dworzan, a potem wśród mieszczan i ludu.

Kiedy w 232 lata potem Salomon Rysiński wydawał w Lubczy nad Niemnem pierwszy zbiór przysłów polskich, zapisał między innymi i to właśnie przysłowie: "Służ Bogu, a diabła nie gniewaj". I opatrzył je lapidarnym komentarzem: "Jagiełło Kroi".

 

На этой легенде заканчивается сборник рассказов, который знакомит читателей с польской историей и культурой. Если такие тексты уже для вас слишком простые, в разделе «Книги на польском» есть литература для более высоких уровней изучающих.

 

французский

испанский

португальский

польский

чешский

словацкий

венгерский

румынский

болгарский

словенский

сербский

хорватский

македонский

иврит

турецкий

арабский

фарси

урду

пушту

молдавский

украинский

белорусский

русский

грузинский

армянский

азербайджанский

узбекский

казахский

киргизский

монгольский

Изучение иностранных языков - новое

Уроки иностранных языков онлайн

Как Вы узнали о наших курсах иностранных языков?